توانایی مدیریتی، ارتباطات سیاسی و گزارشگری مالی متقلبانه

هدف: کارایی مدیران در قبال استفاده از منابع شرکت در اطلاعات ارائه شده در صورت‌های مالی نمایان می‌شود.  مدیران توانمند می‌توانند با برآورده‎ساختن انتظارات ذی‎نفعان و بهبود عملکرد شرکت، از ارتکاب تقلب در گزارشگری مالی بکاهند. از طرفی، برقراری روابط سیاسی با دولت نه تنها بر وضعیت مالی واحدهای تجاری تأثیرگذار است، بلکه این امر می‌تواند انگیزه و توانایی مدیران را در ارتباط با تهیه صورت‌های مالی تحت تأثیر قرار داده و به ایجاد تفاوت‌ چشمگیر در کیفیت گزارشگری مالی منجر ‌شود. از این ‌رو، هدف این پژوهش آزمون تجربی ارتباط بین توانایی مدیریتی و گزارشگری مالی متقلبانه و بررسی نقش تعدیل‌کنندگی ارتباطات سیاسی شرکت‌ها بر این رابطه است. روش: برای دستیابی به هدف پژوهش، 129 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1390 لغایت 1396 انتخاب شدند. فرضیه‌های پژوهش بر مبنای رگرسیون داده‌های ترکیبی آزمون شدند. یافته‎ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد بین توانایی مدیریتی و گزارشگری مالی متقلبانه رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارتباطات سیاسی شرکت‌ها با دولت، تأثیر توانایی مدیریتی در کاهش تقلب در گزارشگری مالی را تضعیف نمی‌کند. نتیجه‎گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد مدیران توانمند قادرند قضاوت‌ها و برآوردهای دقیق و اثربخش‌تری را انجام دهند و با استفاده کاراتر از منابع شرکت، عملکرد بهتری را به ارمغان بیاورند و از این طریق تقلب در گزارشگری مالی را کاهش دهند. افزون بر این، نتایج نشان می‌دهد اثربخشی توانایی مدیریتی در کاهش تقلب در گزارشگری مالی متقلبانه تحت تأثیر ارتباطات سیاسی شرکت‌ها با دولت قرار نمی‌گیرد.